3/1/10

Tι στράβωμα κι αυτό σήμερα...


4 σχόλια:

Pastaflora είπε...

Η ποίησις της Abigail χαρακτηρίζεται από έναν καταιγιστικό μινιμαλισμό, ο οποίος υπογραμμίζει τη συμπληρωματική σχέση που κατέχουν το σημαίνων και το σημαινόμενο στη σύγχρονη μεταστρουκτουραλιστική δημιουργία...
Είναι προφανώς ότι έχω σηκώσει ζάχαρο από τα γλυκά Παρλιάρου και μη. Μην τολμήσετε να φέρετε τίποτα αύριο!

Αβαδιστη είπε...

Εμπλεο νοημάτων το κείμενό σας Φλοράνς!

Spy είπε...

H ποίησις ήτο ελαφρώς δια τα μπάζα, αλλά μετά από τον μεγαλειώδη και μεστό διάλογό σας υποκλίνομαι, γονυπετής και ταπεινός, ουδέν έχοντας προς σχολιασμόν.

Αβαδιστη είπε...

@spy... μα δεν ειμεθα τρε τρεζ αρτιστίκ?