Διαβάζω το κειμενάκι που μου έδωσε ο βελονιστής πριν από 4 ΜΗΝΕΣ και στο οποίο καταγράφει τις τρομερές αλλαγές που θα σου συμβούν αφού κόψεις το τσιγάρο.
Τα έχει και σε σειρά... 24 ώρες μετά, 3 μέρες μετά, 1 μήνα, 2, 3, χρόνια, δεκαετίες... δηλαδή τώρα ΕΙΣΤΕ ΣΟΒΑΡΟΙ???
Tο αντιπαρέρχομαι... διότι εγώ δε νιώθω ότι αναγεννήθηκαν οι νευρικές μου απολήξεις.
Εκτός κι αν με αυτό εννοεί ότι όταν έχω νεύρα δε προσπαθώ να τα σκοτώσω καπνίζοντας. Αλλά μάλλον δεν εννοεί αυτό ο επιστήμων.
Είμαι στο κομμάτι "Η συνολική ενέργεια του οργανισμού αυξάνεται"...Ναι καλά! Οπωσδήποτε! Είναι Δευτέρα και εγώ νιώθω σαν να έχει περάσει 15ήμερο από πάνω μου χωρίς αργία, λέω φωναχτά στον επιστήμονα ή μάλλον στο γραπτό του.
Φωτο: Μarc Philbert
Παρόλα αυτά! Δεν έχω καπνίσει εδώ και 4 μήνες. Σήμερα έχω επέτειο.
Συνεχίζω να λέω Δεν Εχω Καπνίσει Ακόμα και όχι Εκοψα το Τσιγάρο.
Δεν παθαίνω υστερία όταν καπνίζουν οι άλλοι και ΟΧΙ δε με ενοχλεί ο καπνός περισσότερο από όσο με ενοχλούσε όταν κάπνιζα.
Αν κάτι έχει βελτιωθεί, αυτό είναι η αυτοεκτίμησή μου, αφού νιώθω πολύ σούπερ γουάου που δε χρειάζομαι πια την υπεκφυγή του τσιγάρου για να αντιμετωπίσω την αμηχανία μου, την ένταση, την ακύρωση ή και τη χαρά της χαλάρωσης.
Δε χρειάζομαι ένα τσιγάρο για να νιώσω ότι είναι σωστά τα πράγματα.
Aλλά μη δουλευόμαστε, φυσικά και νοσταλγώ την εποχή που το τσιγάρο ψευδαισθητικά με έκανε να νιώθω ότι ανάβοντάς το τα πράγματα θα γίνουν λίγο πιο σωστά.
Φωτο: Solenne Morigeaud
Δεν ξέρω αν μείωσα τον κίνδυνο αιφνίδιου καρδιακού επεισοδίου, όπως λέει ο επιστήμων.
Αυτό που γνωρίζω είναι ότι μείωσα τη θολούρα στην εικόνα που παραδίδει ο καθρέφτης μου.
Και ότι φυσικά θα ήθελα να γράφω αυτό το κείμενο καπνίζοντας ένα τσιγαράκι...
