Για να έχουμε ένα μέτρο σχετικά με το τι είναι street art και παρέμβαση στο αστικό τοπίο.
Η ανάρτηση γίνεται με καθυστέρηση, ας όψεται... και με αφορμή τα αλλεπάλληλα δημοσιεύματα σχετικά με το κέντρο της Αθήνας και τις δήθεν τάχα μου παρεμβάσεις του Νικήτα.
Θα μου πεις έτσι θα φτιάξει το κέντρο? Οχι βρε. Αλλά είναι θέμα μενταλιτέ...
Eν αντιθέσει με τις κυλιόμενες στο Κολωνάκι. (διαβάστε περαιτέρω το κείμενο του athensville)
Εκεί είναι μπαναλιτέ, υποθέτω.
Από την άλλη ο Banksy. Περπατάς στο ίδιο απάραλλαχτο τοπίο και το αναπάντεχο σε κάνει να σταματάς και να σκεφτείς, σε βγάζει από το πλαίσιό σου. Οι κυλιόμενες πάλι... μόνο κωλυόμενες σκέψεις διευκολύνουν.
Η πόλις εάλω. Και δε μου φταίνε οι μετανάστες.
Ζω στο κέντρο. Ζω λίγα τετράγωνα από κει που σκάνε βόμβες στα χέρια μικρών παιδιών (και δεν το πιστεύω ότι έχω φτάσει να γράφω κάτι τέτοιο).
Χθες είδα μετανάστες να πηγαίνουν σε γάμο. 40 άτομα, πίσω οι άνδρες βαριοί να κρατάνε τα παιδιά, στα πλάγια οι οργανοπαίκτες με τα νταούλια και μπροστά γυναίκες να χορεύουν ως Μαινάδες, να έχουν σταματήσει την κυκλοφορία να χαλάνε τον κόσμο με τις φωνές τους και να χορεύουν να χορεύουν... (Στους σχετικούς μύθους ο Διόνυσος περιστοιχίζεται από μια θορυβώδη ακολουθία, στην οποία οι Μαινάδες αντιπροσωπεύουν το θηλυκό στοιχείο).
Γιορτή. Από το τίποτα. Σε ένα δρόμο γκρίζο με παλιές πολυκατοικίες, χωρίς δέντρα, με κατοίκους που σιχτιρίζουν, που δυστυχώς δε μπορούν πια να σηκώσουν το βλέμμα τους και να δουν γιορτή ακόμα και αν περνάει δίπλα τους βαρώντας τους νταούλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου