%##@!!!??

Ξεκινάμε... Μπαίνω στο αμάξι. Ανεβαίνω Γαλατσίου. Εμπροσθέν μου... αμάξι που έχει μείνει. Φλας δεξιά, αναμένω να περάσει το πρώτο αμάξι και βγάζω μουρίτσα για τα δέοντα.  Ο δεύτερος αμαξοφόρος γκαζώνει με την καμία, ενώ προ ενός λεπτού χάζευε.
Διασταύρωση Βείκου και Γαλατσίου. Νεανίας με minicooper κλείνει το μισό δρόμο για να μη κάτσει στην ουρά και να στρίψει πρώτος. Με χαρακτηριστική άνεση, πετάει τη γόπα του στο δρόμο και κατόπιν φτιάχνει το μαλλί στον καθρέφτη. Το φανάρι -για το οποίο παραβίασε την προτεραιότητα όλων- ανάβει αλλά δεν έχει ολοκληρώσει την κόμμωση. Οταν κορνάρουν οι αναμένοντες, μπινελικώνει "πως κάνετε έτσι;" και γκαζώνει.
Μάθημα κεραμεικής. Συμμαθήτρια η οποία δημιουργεί σετ πιάτων, κοιτάει το αξεπέραστης παράνοιας τσαγερόν που φτιάχνω και μου φτύνει την εξής φράση: "Και ποια η χρησιμότητά του;"
Μπαίνω στη δουλειά. Μου στέλνουν οδηγίες για την ανάρτηση άρθρων. Με επισημότητα. Μέχρι το απόγευμα αποδεικνύεται ότι οι 2 από τις 3 ήταν λάθος και η τρίτη ήταν τόσο κακώς διατυπωμένη που τελικά έκανες λάθος. Είμαι βέβαιη ότι το άτομο που τις έγραψε θα πάρει μπόνους.
Φεύγω αργά αλλά it's ok. Φτάνω στα Πατήσια. 8χρονα πουλάνε μαγκιά κλείνοντάς μου το πεζοδρόμιο, όχι γιατί θέλουν να μου κάνουν κάτι αλλά γιατί πιστεύουν ότι θα με τρομάξουν.
Μπαίνω σπίτι, ανοίγω τηλεόραση. Οικογενειακές ιστορίες. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που βγαίνουν και ξεφωνίζονται και εν τέλει για ποιο λόγο;
 Την κλείνω. Ακούω μουσική. Μαζεύω μανταρίνια από τα δέντρα που έχω στην ταράτσα. Ανάβω τσιγάρο και σκέφτομαι ότι δε μπορεί να είναι ο κόσμος μας αυτός!
Now i see... 

ΥΓ. Μην ανησυχείτε θα επανέλθω στην έγκριτη ενημέρωσή σας αλλά σήμερα ήταν αυτό.