14/5/10

Kουκου!!! Στη φωλιά του κούκου...


Χάθηκα... Κυριολεκτικώς! Δε συνηθίζω να χρησιμοποιώ το μπλογκ ως προσωπικό εξομολογητήριο, ήταν μάλλον για μένα ένα σημείο που απλώς έγραφα όσα δε μπορούσα να γράψω στη δουλειά. Οπως κάνουμε όσοι ανήκουμε στην κατηγορία Αλήτες Ρουφιάνοι Δημοσιογράφοι. Τα μαθαίνουμε τα ξέρουμε και τα κάνουμε γαργάρα.  Η τα παρατάμε και αλλάζουμε δουλειά. Η ανοίγουμε ένα μπλογκ και τα γράφουμε εκεί. Η τα στέλνουμε σε τρωκτικά και αρούρια. Η τα εκμεταλλευόμαστε δια προσωπικόν όφελος και γινόμαστε επιχειρηματίες και φίρμες.
Η ζωή είναι αλήθεια σου δίνει επιλογές.
Η αλήθεια είναι όμως ότι δε χάθηκα για αυτό! Αυτό απλώς βοήθησε!
Απλώς βρέθηκα κλεισμένη στο δωμάτιό μου κοιτάζοντας επί 3 ώρες το κενό πλέοντας σε έναν ωκεανό απάθειας, ματαιότητας και απόλυτης έλλειψης ενδιαφέροντος για οτιδήποτε.
ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ! Το Χεμινγουεϊκό nada. Nada nada nada.
Προσπάθησα να σκεφτώ κίνητρα... όλα κατέληγαν στο ...E και..?
H περιρρέουσα ατμόσφαιρα σαφώς δε βοηθούσε.
Κάποια στιγμή πανικοβλήθηκα σκέφτηκα αυτό σημαίνει μόνο ένα πράγμα: Ελλειψη θέλησης για τη ζωή. Το ξανασκέφτηκα... Ναι... η ζωή... nada.
Σήμερα, μερικές μέρες μετά δυσκολεύομαι να βρω κίνητρα (αν μη τι άλλο τα συνήθη κίνητρα) αλλά κρατιέμαι από την αγάπη των φίλων μου (που μου κράτησαν το χέρι όταν ένιωσα ότι δεν έχει μείνει τίποτα), ακουμπάω πάνω σε ώμους και λέω φίλε δεν την παλεύω μία, αποχαιρετώντας τον Σούπερμαν που νόμιζα ότι ήμουν. Ξέρω ότι μπήκαμε για χρόνια στο τριπ του αυτόνομου, ανεξάρτητου, του τα καταφέρνω μόνος μου, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Εγώ ξέρω τους δικούς μου λόγους, όπως ξέρω πια ότι δε χρειάζεται να μπορώ μόνη μου. Μπορώ να χρειάζομαι τους άλλους.
Το ποστ είναι εξομολογητικό και ειλικρινές και απίστευτα αμήχανο...
Αλλά ... hookers?

8 σχόλια:

Σούλης ο μεντεσές είπε...

Αγαπημένη μου Αβάδιστη,

ο Σούπερμαν ήταν πάντα χαμένος από χέρι λέει η μάνα μου. Την επόμενη φορά δοκιμάστε να γίνετε Σπάιντερμαν, έχει και καλύτερη στολή!

Ο ώμος μου θα είναι πάντα στη διάθεση σας!

Κουράγιο, σε λίγα χρόνια που θα μεγαλώσω, θα σας ξελασπώσω όλους!

(αν μ΄ακούσει η μαμά οτι μιλάω με τόσο καλά λόγια σε δημοσιογράφο... θα μου κόψει το γάλα!) :Ρ

ολα θα πανε καλα... είπε...

λοιπόν εγώ δεν ξέρω ακριβώς να σας πω,όμως νόμισα προς στιγμήν,πως είδα το γάτο μου στην οθόνη και,για λίγο,σκέφτηκα μήπως όταν εγώ λείπω,εκείνος κάνει φωτογραφήσεις για να προσφέρει στο οικογενειακό εισόδημα,στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε.
Ειλικρινά,του μοιάζει πολύ.

Αβαδιστη είπε...

Μικρέ Τρότσκι επιτέλους και ένας σωστός άντρας. Αυτό έχω να σας πω.
Με τη μαμά σας θα τα βρούμε. Εχουμε μια κοινή αγάπη στα μανιτάρια, οπότε μη φοβού...

Ολα Θα Πάνε Καλά! Είσθε παρηγορητική κατ'ονομα! Ο Γάτος είναι φίρμα. Τον έχω εντοπίσει και σε φωτογράφηση στη Νέα Υόρκη.

Ra Ma είπε...

Οι ώμοι και οι αγκαλιές των φίλων λειτουργούν θεραπευτικά, ...στανταράκι.

Άλλωστε υπάρχει μια κίνηση: να μαζεύονται στους δρόμους και να κάνουν μεγάλες αγκαλιές άγνωστοι με αγνώστους. Λες αυτό να βοηθήσει???

Εναλλακτικά μπορείτε να δανειστείτε και άλλους ήρωες της Marvel!!!

Ψυχραιμία ε?

Pastaflora είπε...

Τέλος εποχής;
Ο ώμος είναι πάντα διαθέσιμος.

mamma είπε...

Καλημέρα :)

πρωτεύον θηλαστικό #864 είπε...

έι έι, έχω ώμο κι εγώ!!

Αβαδιστη είπε...

@all ... Ναι οι ώμοι και οι αγκαλιές είναι πολυ ΩΡΑΙΟ πράγμα.
Σας ευχαριστώ όλους και παρότι αυτή ήταν μια από τις πλέον τρομακτικές στιγμές της ζωής μου ομολογώ ότι 10 μέρες μετά διακρίνω την αναγκαιότητά της. Ανάγκα και σούπερμαν πείθονται...
Πάω να ακούσω το εγώ δε ζω γονατιστός είμαι της γερακίνας γιός!