"Η ιδεολογικοποίηση της τεμπελιάς δίνει, λοιπόν, προτεραιότητα όχι στην απραξία αλλά σε μια «ανώτερη μορφή εργασίας». Με μαρξιστικούς όρους, απέναντι στην αφηρημένη, αλλοτριωμένη εργασία του καπιταλισμού, η τεμπελιά αντιπαρατίθεται ως δημιουργική πράξη....η τεμπελιά δεν είναι απλά μια ψυχολογική αναγκαιότητα, απαραίτητη για την οικοδόμηση ενός ολοκληρωμένου ανθρώπινου όντος· συνιστά επίσης ένα είδος πολιτικού χώρου, χώρου τόσο αναγκαίου για τη λειτουργία μιας πραγματικής δημοκρατίας, όσο, ας πούμε, και η ελευθεροτυπία".Kαλώς σας βρήκα!
ΥΓ. Και ολίγη Τέχνη για να περνούν οι ώρες της απραξίας.
4 σχόλια:
Πρωτη χρονια που δεν ντρεπομαι που ρεμβαζω καλοκαιρινως.
Εχω να πεταξω μπολικη εργατικη ενοχη απο μεσα μου σερι.
Μερσι για το κειμενο.
Δεν θα γίνω κακός ευχόμενος "καλόν χειμώνα" επί τη ευκαιρία της επιστροφής σας.
Θα γίνω χειρότερος: έχει γίνει, λέει, εις το παρελθόν μελέτη σύμφωνα με την οποίαν, αν ο παγκόσμιος πλούτος κατανεμόταν ισομερώς σε όλους τους κατοίκους της γης, θα αρκούσαν 11 λεπτά εργασίας από τον καθένα διά να έχουν όλοι ένα αξιοπρεπές βιοτικόν επίπεδον (κάτι αντίστοιχον λέγει και ο Paul Lafargue που αναφέρει το άρθρον - έστω με δεδομένα 19ου αιώνος).
Εσείς πόσας ώρας δουλεύετε, είπαμε;
Tsagalagabugu σας εύχομαι ολοψύχως να συνεχίσετε έτσι.
Μετρ,δούλευα 6 ώρες ημερησίως και τώρα το κάνω 4. Είμαι σε καλό δρόμο για τα 11 λεπτά...
Περαιτέρω... προηγείται το φθινόπωρον.
11 λεπτά;;;;;
Πρέπει να διαπραγματευτώ καλύτερα τα πράματα με το νέο μου αφεντικό!
(είπα να σχολιάζω τα σχόλια από 'δω και μπρος... από κάπου πρέπει να αρχίσει ο καθένας τις αλλαγές στη ζωή του!)
υ.γ. καλώς σας βρήκα!
Δημοσίευση σχολίου