Aαααχ η άνοιξη...αααχ το ραδιενεργό νέφος!

Η Αβαδίστ εδώ και μέρες σιωπά... αλλά σκεφτόταν. Κυρίως το ότι και το Τσερνομπίλ κάπως έτσι άρχισε. Δεν υπάρχει ανησυχία, όλα είναι υπό έλεγχο, δεν πρόκειται να... κ.ο.κ.
Και τώρα φυσικά εύχεται να μην το είχε σκεφτεί, λες και αυτό θα μπορούσε να αλλάξει τα πράγματα.
Ζει εκρήξεις ματαιότητας και αδιαμφισβήτητων αδιεξόδων, την ίδια στιγμή που τα ανθισμένα κλαριά στις διαδρομές που κάνει, της λένε άλλα και εκείνη πάει σα χαζό και τα μυρίζει... και χαίρεται!
Και ξέρει ότι πάνω τους θα κατακάτσουν για άλλη μια φορά όσα "ξερνάει" ο πυρηνικός σταθμός. Οπως έκατσαν και πιο παλιά τότε με το Τσερνομπίλ και πολλές φορές ακόμη που δεν τις ήξερε (εδώ θα διαβάσετε για κάποιες από αυτές).
Προσπαθεί να μην την πάρει από κάτω αλλά...

...νιώθει κάπως έτσι:

Για όλους μας!

Πηγή φωτό: http://f-ckyeahheadlines.com/